Saturday, October 17, 2009

विकतच दुःख

विकतच दुःख


त्या दिवशी मला सुट्टीच होती
सकाळ तेव्हाची आरामात जात होती

हळू हळू सगळी आन्हिक उरकली
मग हातात पेपरची चळत घेतली

सवइनी शेवटचे क्रीडा पान उघडले
पराभवाच्या मोठया बातम्यांनी मन उदसले

पहिल्या पानांवर कधी जायचेच नसत
खून दरोडे लुटीशिवाय तिथे काहीच नसत

उदास मानाने मग मी टी व्ही कडे वळलो
आहो पण टी व्ही लाऊन मी भलताच पस्तावलो

कोणत्याच सिरीयलचे एकही पात्र धड नाही
नैतिकतेची चाड कुणालाच उरली नाही

डिस्कवरी आणि नॅट जीओ पण त्यातून सुटले नाही
रक्तपात आणि गुन्हेगारीशिवाय काहीच दाखवत नाहीत

ही साधन आता मनोरंजनाची उरली नाहीत
दुःख दैण्याशिवाय ती काहीच विकत नाहीत

लोकांना आता दुसर काहीच सुचत नाही
विकतच्या या दुःखाशिवाय चैनच पडत नाही

No comments:

Post a Comment

Popular Posts